Enjoy Elsa

Leven met niet-aangeboren hersenletsel

Categorie: Balance (Pagina 2 van 2)

Decembermaand

november 29, 2022 / / Geen reacties

Het is donderdag alweer december en ik ben er toch wel heel veel mee bezig. Het wordt een drukke maand en ik ben nu al in de stress, terwijl de drukte nog moet komen. Ik dacht ook, ik ga deze week geen nieuwe blogpost maken, maar ik vind het wel een belangrijk onderwerp om over te schrijven.

Ik merk dat ik door de stress erg in m’n hoofd zit en schrijven helpt om wat lucht te krijgen. Dus toch een blog!

Ik vind de decembermaand heel leuk, maar ook heel veel. Sinterklaas, Kerstmis en daar achteraan nog Oud & Nieuw. Ik weet nu eerlijk gezegd nog niet hoe ik het allemaal ga doen met hersteltijd enzo. Ik wil niet dat het weer ‘overleven’ wordt. Ik wil ook een beetje kunnen genieten.
Het wordt denk ik een maand van grenzen stellen en ‘ja’ zeggen tegen mezelf. Iets later komen, of iets eerder naar huis gaan is denk ik onvermijdelijk. Ik vind dat helemaal niet gezellig, maar ik heb ook geen zin om daarna een week op bed te liggen. Dat ziet mijn omgeving niet, dus ze denken dat alles goed gaat. Die kant laat ik ook niet graag zien, maar is wel de werkelijkheid. Ik vind het belangrijk om niet meer alleen de goede kant van mezelf te laten zien, er is ook een niet goede kant van NAH. Overprikkeling, ernstige vermoeidheid en hersenmist.
En deze symptomen wil ik deze decembermaand zo min mogelijk zien bij mezelf. Ik wil kunnen genieten, maar niet meer ten kostte van mezelf. Dat wordt mijn doel deze decembermaand!

Leven naar NAH is niet altijd leuk en makkelijk, had het graag anders gezien. Deze maand staat accepteren nog meer op de voorgrond. En dat is confronterend, wilde dat ik gewoon mee kon doen met de groep. Niet hoeven nadenken of symptomen op te merken. Ik vind aan de andere kant wel weer een uitdaging voor mezelf die ik graag aanneem. Het zal wat aanpassing vragen van mezelf en mijn omgeving, maar dan kan ik er toch bij zijn!

Schoonmaken NAH stijl

november 24, 2022 / / Geen reacties

Ik had dus vanochtend de badkamer schoongemaakt. De taak stond al heel lang op m’n to do-lijstje. Het gaat bij mij anders dan bij mensen zonder hersenletsel. Er is die dag geen energie of m’n hoofd werkt niet mee. Ik had het nu ingepland in m’n week, want de badkamer grondig schoonmaken, dat is voor mij echt een hoofdactiviteit.

Het was anderhalf uur werk en was daarna kapot. Niet eens fysiek, maar m’n hoofd had het goed gehad. Verschillende taken, in een volgorde en dan nog de goede volgorde bedenken. Dan nog alle taken uitvoeren, het was inspannend.

Daarna moest ik op bed liggen. Ik was niet fysiek moe, maar cognitief. Ik kon niet meer helder nadenken, niet scherp meer zien, kortom, ik kan dan niks meer. Na een uur op bed gelegen te hebben, geen licht en geen geluid, kon ik mezelf even kort douchen en aankleden. Ik kon m’n planning voor volgende week ook nog maken.

Ik kijk er nu anders tegen aan. Ik had altijd frustratie als ik moe was. Nu neem ik de tijd, zowel in m’n planning als bij de uitvoering en erna. En ik moet zeggen, dit geeft echt een goed gevoel. Voor mij zo’n grote activiteit gedaan krijgen. Dat ik daarvoor m’n hele ochtend kwijt ben, boeit mij niet zoveel. Ik heb het gedaan!

Sticky berichten

Steeds meer inzichten

november 10, 2022 / / 1 reactie

Ik ben de laatste week druk voor mijn doen. Er is een andere balans aan het komen. En daar zou ik heel blij mee moeten zijn. Alleen ik merk dat er ergens heel ver weg nog angst heerst. Angst dat het toch weer ‘fout’ gaat, maar wat moet dat ‘fout’ dan eigenlijk inhouden? Dat ik weer een paar dagen rustig aan moet doen? Is dat erg? Is dat ‘fout’?
Ik kan niet optimaal genieten van de dingen die ik nu doe dóór die angst. Ik had het er deze week met een van mijn ambulant begeleidsters over. Zij gaf aan dat druk, niet altijd negatief is. Ik dacht bij die opmerking van haar gelijk, “Ik maak ‘druk’ negatief, omdat als ik denk aan ‘druk’, dat die angst opwekt.”
Ze vroeg of ik er energie van kreeg. Ik gaf aan dat ik er energie van kreeg en eigenlijk wel vond dat ik lekker bezig was. Dan vond zij dat er geen probleem was. Wel hebben we het gehad over signalen waar zij aan kon merken dat het niet goed ging.
Ik had wel een aandachtspunt voor mezelf, mijn rust pakken. Ik gaf aan dat ik het moeilijk vind om rust te nemen als in zo’n positieve flow zit. Daar hebben we gelijk iets aan gedaan. In mijn planner, elke dag een herinnering gezet voor het nemen van rust. Ik ga kijken of dat bij mij werkt.
Als er balans is tussen inspanning en ontspanning, ook als het verandert in de positieve zin, dan hoef ik niet bang te zijn. Even een reminder voor mezelf!


Ik merk dat ik veel stappen zet en daardoor juist dichter bij mezelf kom. Ik merkte deze week zelfs rust bij mezelf. Dat is een hele tijd geleden dat ik dat heb gevoeld. Ik denk ook wel eens, wat ik de laatste twee jaar allemaal voor elkaar krijg met mezelf, daar kan geen therapie tegenop. Ik geloof dat ik wel door therapie de eerste stappen heb kunnen maken. Na therapie ben ik nog meer aan de slag gegaan. Juist niet verder gegaan waar ik toen gebleven was. Ik heb eigenlijk voor een groot gedeelte de therapie aan de kant geschoven en heb voor het eerst naar mezelf geluisterd. Ik luisterde of keek naar anderen en ging mij daaraan meten. Dat naar mezelf luisteren was in het begin heel moeilijk. Ik ben er nog niet, het is vaak genoeg nog moeilijk. Ik merk wel dat ik langzamerhand in mijn kracht sta en dat had ik niet verwacht van mezelf. Om hier te komen, twee jaar geleden niet, maar tien jaar geleden al helemaal niet. Ik groei en ontwikkel, een beter cadeau kan je denk ik niet aan jezelf geven.

Stilte, maar geen stilstand

oktober 24, 2022 / / Geen reacties

Het was een paar weken stil van mijn kant. Ik was eerst ziek, niet officieel corona, maar het leek er wel op. Ondanks het balen merkte ik wel dat ik er anders mee omging. Anders zat ik in het ziek zijn, dan was ik daar alleen maar mee bezig. Nu was ik best optimistisch bezig met als ik mij weer beter voelde.


Dat kwam ook doordat ik weer nieuwe dingen aan het doen ben! En een van die dingen is dat ik zelf vrijwilligerswerk heb gezocht. Ik hield mijn ogen al wel open en wilde heel graag weer aan de slag, al was het maar heel laagdrempelig beginnen. Ik doe nu leuke dingen met een meisje van zeven jaar oud die long covid heeft. Ik ben heel blij dat ik weer iets kan bijdragen aan iemand. Ik ben eerlijk geweest over dat ik heel rustig moet opbouwen en dat ik soms uit balans ben, dus ik soms moet afzeggen. Dat ik desondanks mijn uiterste best doe, maar ik niet weet of het gaat lukken. Toen dat er allemaal uit was, kwam er een hele fijne reactie. Dat het niet uitmaakte en dat we het gewoon gingen proberen. Ik vond het erg fijn dat ik die ruimte kreeg en ik niet afgewezen werd op mijn onzekerheden over mijn aanwezigheid.
In de praktijk is het ook zoeken met het meisje, zij heeft ook beperkte energie en moet erg letten op haar grenzen. En het is natuurlijk belangrijk dat we het beide volhouden.

Alle nieuwe dingen die ik aan het doen ben geven mij energie, dat is heel fijn! Alleen ik ben nu ook op zoek naar een nieuwe balans en keuzes die ik nu moet maken. En dat zijn nieuwe keuzes, ik moet dingen laten vallen voor bijvoorbeeld vrijwilligerswerk. En dat is best moeilijk, ik wil alle ballen in de lucht houden. Dat blijft een gevecht met mezelf, maar ik merk wel dat ik al meer gefocust ben op mijn doelen en dat ik daarvoor ga. De rest is nog steeds belangrijk, maar ik ben ook belangrijk. Daar mag ik voor kiezen en ik mag kiezen voor mijn doelen en daar voor gaan. En dan maar vier in plaats van vijf ballen in de lucht houden. Dat is een best enge gedachte, dat ik dus niet alles perfect kan doen. Maar ja, met volle angst vooruit en kijken wat er gaat gebeuren.
Heel snel hoop te vertellen over een ander nieuw ding waar ik ook mee bezig ben en ook heel enthousiast over ben!

Nieuwere berichten »

© 2024 Enjoy Elsa

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑