Ik merk zoveel verschil tussen de oude ik en de nu ik. Ik zeg bewust geen nieuwe ik, want ik ben niet nieuw. Verder ontwikkelt, dat wel. Ik ben heel blij dat ik mij zo heb ontwikkeld. De oude ik was veel meer in strijd, in strijd met haarzelf, maar eigenlijk met de hele wereld.
Ik begrijp nu meer van mezelf en kan mezelf ook geven wat ik nodig heb. Ik zorg voor mezelf. En ik accepteer mezelf zoveel meer dan de oude ik deed.
Alles is nu echt niet rozengeur en maneschijn…deze week is weer lastig. Ik merk dat oude patronen zich weer opdringen. Weer een beetje in strijd met mezelf.
Echter, ik bepaal nu, niet die oude patronen. Waar ik mij eerst helemaal liet meeslepen, heb ik nu door wat er gebeurt. Ik neem zelf de regie en ik doe dingen die goed voor mij zijn. En kies niet voor destructieve dingen. Dat klinkt nu heel makkelijk, maar dat vind ik niet. Het is voor mij heel bewust beslissingen maken de dag door en dat vreet energie. Dat verklaart ook wel waarom ik zo moe ben de laatste dagen. Ik volg mijn planning, niemand merkt wat aan mij, maar van binnen is het een wildwaterbaan. Dat vind ik wel eens moeilijk, dat maar heel weinig mensen in mijn omgeving begrijpen wat er echt is.
Mijn planning geeft ook wel afleiding en als ik dingen gedaan heb geeft dat mij nu een extra trots gevoel. En het voordeel van zoveel ontwikkeling is dat je weet wat goed voor je is. Ik merk dat ik dat nu uit mezelf ook meer doe. Weten is heel leuk, maar het doen is de sleutel. Kortom, niet hele goede dagen, maar de uitvoering gaat tot nu toe heel goed!