Iets nieuws proberen

Ik ben al een tijd bezig met werk. Ik dacht in het begin, dat doe ik wel even. Niet dus…door mijn niet-aangeboren hersenletsel heb ik beperkte energie, heel beperkt zijn we gaandeweg achter gekomen. En ik ben gauw overprikkeld. Ik vind een groep mensen of kinderen heel leuk en fijn, maar ben daardoor ook gauw overprikkeld. Ik ben bij verschillende werkervaringsplekken geweest waarvan de laatste een kinderdagcentrum. Ik werkte daar bij jonge kinderen met een verstandelijke of meervoudige beperking. Die groep was helemaal wat persoonlijk bij mij paste. Ik was er helemaal in mijn element. Alleen ik werd daar gauw overprikkeld doordat het er best druk was. Daar moest ik dus helaas stoppen.
Ik heb al in mijn eerdere blog verteld over het idee om een jongetje te begeleiden. De moeder was enthousiast over het idee en wilde graag kennismaken.
Gisteren ben ik bij moeder geweest en het was zo leuk! De moeder heeft overal oplossingen voor en dacht goed mee, wat heel fijn was. Ook hebben ze thuis heel veel mogelijkheden voor de jongens (een tweeling, allebei de jongens zijn meervoudig beperkt). Dat geeft mij de mogelijkheid veel uit te proberen met een van de jongens. En ik ga dus weer ervaring opdoen met werk! 1 op 1, kijken of de prikkels dan goed te doen zijn. Ik heb er zoveel zin in! Eindelijk voel ik mij weer goed genoeg om een stapje te zetten richting werk en uit te proberen. Natuurlijk is de angst er dat het weer te veel wordt, maar als ik niet probeer, kom ik helemaal niet verder. Met volle angst vooruit, zal ik maar zeggen!