Leven met niet-aangeboren hersenletsel

Tag: #balans

Mei

Mei was vooral een drukke maand, een maand met veranderingen bij de BeautyBank. Ook pieken en dalen qua energiebalans. Ondanks dat, heb ik een goede maand gehad!

Re-integratie
Ik ben weer bezig met re-integreren bij het UWV. Dat had ik al verteld, maar het begint nu voor mij pas echt. Ik ben bezig met uren opbouwen. Waar dat een paar jaar geleden niet eens lukte, ga ik nu een poging wagen om het wel te laten slagen. Ik ga dit doen met behulp van de werkzaamheden die ik bij de BeautyBank doe. Dit werk houd ik al best lang vol. Dit werk past mij blijkbaar goed, dus wilde ik hiermee doorgaan.

BeautyBank
In de blog van april vertelde ik al dat we mooie nieuwe ideeën hebben liggen bij de BeautyBank. Daar zijn we nu ook vol mee aan de slag. Ik merk dat dit soort werk beter bij mij past dan het werk wat ik eerder al deed bij de BeautyBank. Ik ben nu alleen of samen achter mijn computer bezig. Dit werk houd ik beter vol. Dit is niet het werk wat ik ooit voor ogen had. Ik vind het wel uitdagend werk en ik word er enthousiast van.
Het is wel even schakelen geweest in mijn hoofd. Ik zie het niet als falen, maar als iets dat ik niet kan. En daar ligt voor mij een negatieve lading op. Ik weet dat sommige mensen met mensen werken niet leuk vinden, maar ze kunnen het wel. Ik vind het leuk, maar kan het niet. Daar zit het verschil. M’n beperkingen maken mij beperkt.
Ik ben wel blij dat ik nu, bij toeval, heb ontdekt wat ik wel kan en ook leuk vind. Sommige dingen moet je proberen om erachter te komen. Het leuke is wel, dat ik nu naar hele andere werkzaamheden kan kijken en zo m’n zicht op werk ook kan verbreden.

Energiebalans
Door het opbouwen van mijn werkuren, de drukke weekenden en de normale doordeweekse dingen heb ik pieken en dalen in mijn energie. De balans is er even niet en dat is oké. Ik weet waardoor het komt en het is niet gek. Balen is het ook niet echt, want ik ben bezig met de dingen die voor mij belangrijk zijn.
Rustdagen inplannen zijn nog een uitdaging. Het niet zo ver laten komen dat ik niet anders kan, maar daarvoor al m’n rust nemen. Ik zie het maar als een uitdaging met mezelf. Ik ben benieuwd wat ik te vertellen heb in juni!

Steeds meer inzichten

Ik ben de laatste week druk voor mijn doen. Er is een andere balans aan het komen. En daar zou ik heel blij mee moeten zijn. Alleen ik merk dat er ergens heel ver weg nog angst heerst. Angst dat het toch weer ‘fout’ gaat, maar wat moet dat ‘fout’ dan eigenlijk inhouden? Dat ik weer een paar dagen rustig aan moet doen? Is dat erg? Is dat ‘fout’?
Ik kan niet optimaal genieten van de dingen die ik nu doe dóór die angst. Ik had het er deze week met een van mijn ambulant begeleidsters over. Zij gaf aan dat druk, niet altijd negatief is. Ik dacht bij die opmerking van haar gelijk, “Ik maak ‘druk’ negatief, omdat als ik denk aan ‘druk’, dat die angst opwekt.”
Ze vroeg of ik er energie van kreeg. Ik gaf aan dat ik er energie van kreeg en eigenlijk wel vond dat ik lekker bezig was. Dan vond zij dat er geen probleem was. Wel hebben we het gehad over signalen waar zij aan kon merken dat het niet goed ging.
Ik had wel een aandachtspunt voor mezelf, mijn rust pakken. Ik gaf aan dat ik het moeilijk vind om rust te nemen als in zo’n positieve flow zit. Daar hebben we gelijk iets aan gedaan. In mijn planner, elke dag een herinnering gezet voor het nemen van rust. Ik ga kijken of dat bij mij werkt.
Als er balans is tussen inspanning en ontspanning, ook als het verandert in de positieve zin, dan hoef ik niet bang te zijn. Even een reminder voor mezelf!


Ik merk dat ik veel stappen zet en daardoor juist dichter bij mezelf kom. Ik merkte deze week zelfs rust bij mezelf. Dat is een hele tijd geleden dat ik dat heb gevoeld. Ik denk ook wel eens, wat ik de laatste twee jaar allemaal voor elkaar krijg met mezelf, daar kan geen therapie tegenop. Ik geloof dat ik wel door therapie de eerste stappen heb kunnen maken. Na therapie ben ik nog meer aan de slag gegaan. Juist niet verder gegaan waar ik toen gebleven was. Ik heb eigenlijk voor een groot gedeelte de therapie aan de kant geschoven en heb voor het eerst naar mezelf geluisterd. Ik luisterde of keek naar anderen en ging mij daaraan meten. Dat naar mezelf luisteren was in het begin heel moeilijk. Ik ben er nog niet, het is vaak genoeg nog moeilijk. Ik merk wel dat ik langzamerhand in mijn kracht sta en dat had ik niet verwacht van mezelf. Om hier te komen, twee jaar geleden niet, maar tien jaar geleden al helemaal niet. Ik groei en ontwikkel, een beter cadeau kan je denk ik niet aan jezelf geven.

Stilte, maar geen stilstand

Het was een paar weken stil van mijn kant. Ik was eerst ziek, niet officieel corona, maar het leek er wel op. Ondanks het balen merkte ik wel dat ik er anders mee omging. Anders zat ik in het ziek zijn, dan was ik daar alleen maar mee bezig. Nu was ik best optimistisch bezig met als ik mij weer beter voelde.


Dat kwam ook doordat ik weer nieuwe dingen aan het doen ben! En een van die dingen is dat ik zelf vrijwilligerswerk heb gezocht. Ik hield mijn ogen al wel open en wilde heel graag weer aan de slag, al was het maar heel laagdrempelig beginnen. Ik doe nu leuke dingen met een meisje van zeven jaar oud die long covid heeft. Ik ben heel blij dat ik weer iets kan bijdragen aan iemand. Ik ben eerlijk geweest over dat ik heel rustig moet opbouwen en dat ik soms uit balans ben, dus ik soms moet afzeggen. Dat ik desondanks mijn uiterste best doe, maar ik niet weet of het gaat lukken. Toen dat er allemaal uit was, kwam er een hele fijne reactie. Dat het niet uitmaakte en dat we het gewoon gingen proberen. Ik vond het erg fijn dat ik die ruimte kreeg en ik niet afgewezen werd op mijn onzekerheden over mijn aanwezigheid.
In de praktijk is het ook zoeken met het meisje, zij heeft ook beperkte energie en moet erg letten op haar grenzen. En het is natuurlijk belangrijk dat we het beide volhouden.

Alle nieuwe dingen die ik aan het doen ben geven mij energie, dat is heel fijn! Alleen ik ben nu ook op zoek naar een nieuwe balans en keuzes die ik nu moet maken. En dat zijn nieuwe keuzes, ik moet dingen laten vallen voor bijvoorbeeld vrijwilligerswerk. En dat is best moeilijk, ik wil alle ballen in de lucht houden. Dat blijft een gevecht met mezelf, maar ik merk wel dat ik al meer gefocust ben op mijn doelen en dat ik daarvoor ga. De rest is nog steeds belangrijk, maar ik ben ook belangrijk. Daar mag ik voor kiezen en ik mag kiezen voor mijn doelen en daar voor gaan. En dan maar vier in plaats van vijf ballen in de lucht houden. Dat is een best enge gedachte, dat ik dus niet alles perfect kan doen. Maar ja, met volle angst vooruit en kijken wat er gaat gebeuren.
Heel snel hoop te vertellen over een ander nieuw ding waar ik ook mee bezig ben en ook heel enthousiast over ben!

Herfst

De dagen worden weer korter en de zomer komt toch echt aan haar einde. Dit jaar ben ik er bewuster mee bezig dan andere jaren. Ik ben sowieso dichter bij mezelf komen te staan en ik heb daardoor nu ook door wat zo ’n seizoenswisseling doet met mij. Ik heb de afgelopen periode een best goede periode gehad, dat is geen toeval. De zon, lekker veel buiten, warme temperaturen, dat doet mij ook goed. Zowel lichamelijk als mentaal. Ik merk nu dat dat al iets wankeler word. Ik merk dat ik vaak hoog in m ’n energie zat in de zomer. Dat is deze dagen, met de zon, nog steeds zo. Op dagen dat het veel regent en somberder is, merk ik nu al dat ik energiedips heb. Ik zit niet echt lekker in mijn vel en heb moeite energieflow van de zomer vast te houden.
Ik vroeg mijzelf af, “Is dat erg? ” “De herfst is eigenlijk toch vertragen? ” “De hele natuur vertraagd, waarom ik dan niet? ”


Volgens mij kan ik wat van de natuur leren, ik kan niet altijd in een hoge energieflow zitten. Ik heb ook de behoefte soms even iets minder te doen, en dat is oké. Ik had nooit verwacht dit te zeggen, maar dat is echt oké. Ook dat ik nu steeds beter weet waar ik behoefte aan heb en daar ook naar luister, zijn al grote stappen voor mij. Ik heb meer inzicht gekregen over hoe het voor mij werkt. Ik ging mezelf een beetje uit de weg. Wat ik vond, voelde of dacht was niet belangrijk, wat die ander vond, dat was mijn leidraad. Ik luister nu minder naar m ’n hoofd, m ’n hoofd is sterk, heel sterk. En m ’n hoofd, die vind de ander nog steeds belangrijker.
Ik ben mezelf nu meer aan het ontwikkelen op intuïtie en daar ook naar te luisteren en te handelen. Bijvoorbeeld dan heb ik echt de behoefte naar buiten te gaan, maar ja, ik moet nog opruimen, want er komt straks bezoek. Ik ga soms, bij wijze van experiment, naar buiten. En kijk hoe ik mij voel, tijdens en nadat ik naar buiten ben geweest. Ik ben veel bewuster bezig met mezelf. Daardoor merk ik dat er meer balans is, meer energie doordat ik de dingen doe die echt bijdragen aan mij. En daardoor voel ik mij beter. Nooit gedacht dat dit zou bijdragen aan mij. En dat ik dit zou kunnen en belangrijk vind. Heel blij met de stappen en met mij.

Wie, wat, waar?

Ik werk al een tijdje niet meer. Dus dacht ik, het is tijd voor een update!
Ik ben al een tijdje gestopt met zoeken naar geschikt werk en proberen te werken. En voor nu, het bevalt goed! Ik heb meer tijd voor mezelf en dat was ook wel nodig, merk ik nu. Ik merk dat ik nu weer aan mezelf toekom. Ik vind het nog wel moeilijk om de rust ook echt te pakken. Waar ik achter ben gekomen is dat ik eigenlijk niet meer weet wat ik nou echt leuk vind om te doen. Er zijn, ook in deze ‘nieuwe fase ‘ genoeg ontwikkelpunten. Dat vind ik juist ontzettend fijn!
Ik merk ook, dat ik niet alleen maar in m ’n bubbel zit. Ik ga er ook op uit. Ik spreek af met vrienden of familie en hoewel dat mij energie kost, geniet ik er ook weer zo van!
Verder ben ik bezig met de gemeente en mijn orthopedische schoenen. De gemeente loopt lekker, mijn fiets wordt overgenomen door de nieuwe gemeente. Dus die heb ik verhuist naar mijn vriend. Nog meer vrijheid, nu kan ik ook op de fiets ergens heen! De rest moet nog geregeld worden. Daarover later meer.
Mijn planning zit nog steeds vol, maar vooral met dingen die ik fijn vind. Dat is wel een verandering. En heb mer balans tussen de dagen die goed gevuld zijn en de dagen voor mezelf. En dat laatste is nóg harder nodig dan ik dacht. Ik zie het nu ook meer als een doel met mezelf bezig te zijn, dan een last. Ik vind tijd in mezelf steken steeds fijner worden. Dat komt door de tijd die ik nu neem, maar ook de kennis die ik opdoe, ik ben mezelf echt aan het ontwikkelen. En dat vind ik heel leuk, zoals jullie weten.

Het gaat nu goed met mij, maar toch is die angst er dat het op een dag allemaal weer minder gaat. Ik probeer dan te relativeren, nu zijn ook lang niet alle dagen goed. En ik kom ook wel weer uit een mindere periode. Het is doelen bijstellen, elke dag. Dat maakt iedere dag weer anders. De ene dag kan ik trots zijn op iets kleins, de andere dag op iets groters!

Balans

Ik merk dat ik momenteel erg naar mijn balans in energie aan het zoeken ben. De ene keer ben ik een Duracell konijntje die alles aankan en ook alles kan doen. De andere keer ben ik een luiaard die alleen maar wil slapen. Deze momenten kunnen zich over de dag verspreiden. Het kan ook zo zijn dat ik mij dagenlang een Duracell konijntje voel of juist een luiaard.
Dat het uitersten zijn maakt het lastig. Die middenweg vinden maakt het moeilijk. Ik besef mij dat het nu ik gestopt ben met werk, misschien wel de tijd is en ik de ruimte heb om echt eens goed op zoek te gaan naar die middenweg. Ik ben er altijd al mee bezig, maar ik heb er nooit echt prioriteit van gemaakt.
Ik was altijd aan het overleven, hersenbloeding, ziekenhuis, basisschool, speciaal onderwijs, mbo, hbo, ggz. En nu is er niks groots meer. Ik heb nog zat medische afspraken, maar dat voelt normaal. Behapbaar.
Er is niks. Er is rustiger vaarwater en ik ben hoge golven gewend, dan is dit…rustig. En met dat rustigere vaarwater hoop ik dat ik nieuwe inzichten krijg en nieuwe kansen. Dingen waar ik voorbij gestormd ben, of die ik geen kans kon geven doordat ik aan het overleven was. Die dingen hoop ik dat ik daar nu wel voor ga. En met de dingen waar ik energie van krijg ook die middenweg ga vinden. Geen hoge golven meer, maar ook geen stilstaand water. Dat is een uitdaging, die middenweg vinden. Ik hoop wel dat de energie mij gaat helpen op weg naar mijn doel.

When you focus on the good,
the good gets better.

© 2024 Enjoy Elsa

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑